God heeft deze wereld noch het Universum geschapen. Hij heeft er zelfs niks mee te maken. Sterker nog, Hij is hier niet. Waar is ie dan?
God is waar hij altijd al was, is en zal zijn: in de Hemel. De echte Hemel waar alles en iedereen onderdeel is van 1 Geest.
God is eeuwige, absolute en onvoorwaardelijke Liefde.
Wij zijn daar ook maar we denken van niet.
We beleven momenteel een droom/nachtmerrie van afscheiding.
We hebben ooit gedacht: hoe zou het zijn om van God afgescheiden te zijn? In plaats van te lachen omdat het onmogeljk is, zijn we in een soort hallucinatie beland waar we nog steeds in zitten.
Voor je denkt: ok vriend, dit gaat wel heel ver, blijf van de hondenbrokken af! weet dan wat ik hier schrijf niets nieuws is.
De kwantumfysici, geniale geleerden als Albert Einstein, David Bohm, psychologen als Jung en Groddeck, religies als Hindoeïsme, Boeddhisme, Daoisme,... gebaseerd op duizenden jaren oude teksten zeggen allemaal hetzelfde: de wereld is een illusie.
Wat we zien is er niet echt, we bedenken het enkel.
Het is een valse ervaring.
Zelfs een microscoop zegt het: het kleinste deeltje materie is 98% lucht.
Er is niks tastbaar aanwezig, materie bestaat niet.
Ook al lijkt het zo.
Het fantastische nieuws is: God heeft niks met deze planeet te maken. God zorgt niet voor mooie kindjes of een mooie carrière en eveneens niet voor dode babies of miserabele levensomstandigheden.
God zorgt niet voor leven of dood.
God weet hier alles niks van want hij is God en God is.
Niet meer niet minder.
God is dus ook niet aan het vechten tegen het Kwaad, want het Kwaad bestaat niet.
Het is een Don Quichote verhaal, de mens die tegen zichzelf vecht.
Hoe kan het Kwaad bestaan als God het enige is dat bestaat? Onmogelijk.
God is. God is Liefde.
Liefde is het enige dat bestaat.
In de Hemel is er éénheid, in onze illusie is er enkel dualiteit.
Warm-koud, rijk-arm, hoog-laag, dik-dun, boven-onder, man-vrouw, links-rechts, mooi-lelijk, buiten-binnen... en ga zo maar door.
Bij God is alles gelijk en onveranderlijk.
God heeft ons geschapen naar zijn evenbeeld en dus is onze waarde inherent.
We moeten de Hemel dus niet verdienen.
Onze waarde heeft niets te maken met wat we in deze illusie beleven. Rijk of arm is geen beloning of straf van God, het is simpelweg een scenario dat we beleven. Wie schrijft dit scenario dan?
Het Ego.
Het Ego is ontstaan op het moment dat we ons hebben afgescheiden van God, of althans dachten dat we ons hadden afgescheiden.
In plaats van te lachen "afscheiding van God is onmogelijk!" zijn we in een hele diepe staat van angst en terreur terechtgekomen.
Op dat moment is dualiteit ontstaan: in plaats van enkel Liefde was er nu ook Angst. Dat zijn 2 zaken en dat is dualiteit.
Die angst was zo schrikwekkend en diep dat het ervoor zorgde dat er een illusoire wereld ontstond: het ontstaan van het Universum.
Waarom? Omdat de angst naar buiten werd geprojecteerd. We dachten: "dit kan niet waar zijn!" en iets dat ontkend wordt, wordt naar buiten geprojecteerd.
Wie onbewust bang is en dat dus niet bewust doorheeft, kijkt naar iemand anders die angstig lijkt en zegt: kijk daar die bangerik! Dat is projectie: hij heeft zelf niet door dat ie bang is en wijst naar een ander. Het is een soort spiegelpaleis. Je wijst naar de ander maar eigenlijk wijs je naar jezelf (maar je hebt dat niet door).
Aldus ontstond het universum van dualiteit waar we ons thans (schijnbaar) in bevinden. Op hetzelfde ogenblik van deze Big Bang schreef het Ego miljoenen scenario's en levens voor ons uit. Alles is voorbestemd en zo beleven we duizenden illusoire levens waar we rijk of arm zijn, mooi of lelijk, dik of dun, gezond of ziek, vrijgezel of gehuwd, blank of zwart, man of vrouw,... het ligt allemaal vast.
Je kan doen wat je wil maar als het niet in je plan ligt, gebeurt het niet. Omgekeerd als iets voorbestemd is, gebeurt het sowieso.
Dat zijn de scenario's van het Ego. Dat heb je niet zelf aangetrokken door je vibratie, energie of weet ik wat, het staat gewoon zo geschreven.
Een rijke man of vrouw denkt dat ie het warm water heeft uitgevonden omdat ie rijk is en daar schrijft ie dan een boek over. Maar de arme stakker weet niet dat hij simpelweg in een voorbestemd scenario zit. Al had hij weinig tot niets gedaan, dan was hij nog schatrijk geweest.
Omgekeerd heeft een landloper niks verkeerd gedaan of treft ie geen schuld, want hij beleeft op zijn beurt ook een scenario dat voorbestemd was. Vrije wil bestaat niet, het ligt allemaal vast. Het enige dat je vrij bent om te doen is de keuze om te denken met je ego of Hogere Zelf. Dat wil niet zeggen dat je niks moet doen want je weet nooit wat er achter de hoek voor jou te wachten staat, ook dat is immers een scenario.
Gelukkig voor ons is er een veiligheidssysteem ingebouwd zodat we hier niet eeuwig zitten: die veiligheid is de Heilige Geest of ons Hogere Zelf. Dit Hogere Zelf is onze Geest die ons terug naar God leidt.
Het Hogere Zelf is de Stem Voor God. Niet de Stem Van God, want God is hier niet en heeft geen enkele weet van onze droom.
Maar wel de Stem Voor God, die ons stilletjesaan weer naar Huis leidt.
Het is onze herinnering aan God die we nooit kunnen verliezen.
En zo maakt de Heilige Geest of ons Hogere Zelf ons zachtjes wakker uit de droom van dualiteit.
Waarom maakt die ons niet meteen wakker denk je dan: omdat het effect te groot zou zijn, het zou een schok zijn.
We zijn geen mensen, we zijn Geest, onderdeel van God. Zonder grenzen, absolute, onvoorwaardelijke en eeuwige Liefde en dat staat mijlenver verwijderd van wat we nu kennen: mensen in dualiteit in een illusoire wereld van angst, tekorten, miserie, haat, oorlog,... Stel dat het universum plots verdwijnt voor je neus, zou je dat aankunnen? Dat je lichaam plots verdwijnt en dat er enkel nog Licht is en niets anders? Ik ben daar alleszins nog niet klaar voor en ik ben blij dat het gradueel gebeurt.
Maar waarom komt God niet tussen? Nogmaals, omdat hij niks te maken heeft met dit universum en ook niet weet dat we hier zijn.
Waarom? Omdat we hier niet zijn. We dromen, hallucineren.
We denken dat we hier zijn, maar dat is een valse ervaring zoals ik reeds eerder schreef.
OK, hoe komen we hier dan uit? Dat vertel ik graag in het volgende deel.
Foto (c) Calvin Craig